Krijg de controle over je triggerfoods terug
01 augustus 2022 

Krijg de controle over je triggerfoods terug

Iedereen heeft wel diverse aantal triggerfoods die ervoor zorgen dat we in verleiding komen om van ons voedingspatroon af te wijken. We bestempelen allemaal, zowel bewust als onbewust, voedingsmiddelen als goed of slecht, gezond of ongezond of bijvoorbeeld dikmakend. Door producten te veroordelen veranderen we ons eetgedrag.

Wat ik in de praktijk vaak zie is wanneer mensen iets eten dat ze als slecht labelen, ze denken dat ze het vandaag ‘verpest’ hebben en hierdoor kunnen doorslaan. Ook wordt er vaak nog gedacht dat specifieke voedingsmiddelen dikmakers zijn, wat natuurlijk onterecht is. Vaak hebben bepaalde voedingsmiddelen met een negatief label de mogelijkheid om een eetbui of overeten te triggeren.

Wat zijn triggerfoods?

Producten die dit veroorzaken noemen we voor het gemak triggerfoods. Triggerfoods kunnen ook een bepaalde voorkeur of smaak hebben. Zo kan één blokje chocolade zo’n fijne smaak hebben, dat je niet de controle of wilskracht hebt om niet meer te nemen dan dat ene blokje. Herkenbaar? Voor mij wel. Of het nou gaat om chocolade ijs, een reep, of een bar. Als ik voorheen ook maar IETS van chocolade nam, stopte ik niet met het eten van chocolade tot ik de smaak weer even helemaal beu was. Moet je chocolade dan maar helemaal vermijden? Vandaag geef ik jou de oplossing.

Oplossing tegen triggerfoods

Wanneer er bepaalde voedingsmiddelen zijn waarvan jij nooit een kleine portie kunt nemen, ga je langzaam een overtuiging creëren dat je deze producten niet kunt eten zonder de controle te verliezen. Een overtuiging is een diepgewortelde gedachte die in dit geval niet helpend is. In eerste instantie wil je in kaart brengen om welke producten het gaat.

Om een overtuiging te veranderen van ‘ik kan dit niet eten zonder een eetbui aan te wakkeren’ naar ‘ik vind het lekker maar ken de grens’ is vertrouwen nodig.

Start eens met het maken van een lijst van producten die voor jou op dit gebied een no-go zijn.

Zet deze producten eens in een volgorde waarbij het bij nummer 1 altijd mis lijkt te gaan en bij nummer 15 maar af en toe of zelden. Wanneer chocolade voor jou een trigger is, zou de lijst er als volgt uit kunnen zien.

Voorbeeld lijst van no-go voedingsmiddelen

  1. Milka chocoladereep
  2. Oreo's
  3. Chocola Donut
  4. Chocola Croissant
  5. Cruesli met chocolade
  6. Eiwitreep met chocolade
  7. Chocopops

Om vertrouwen te winnen kun je niet verwachten dat je simpelweg een reep Milka in huis haalt en steeds opnieuw twee blokjes probeert te pakken en daarna stopt. Begin eens bij het minst risicovolle product. Zo kun je langzaam wennen aan de smaak van chocolade, zonder dat je er WEER teveel van eet.

De omgeving waarin je eet is ook van cruciaal belang. Eet jij 2 oreo’s in de keuken terwijl de maxi verpakking nog voor je neus ligt? Dan vind ik het niet gek dat je er meer dan twee eet! Hoe dan wel?

Bedenk vooraf wat een normale portie chocopops is die je door je kwark wil doen. Werk je met een voedingstracker? Voer het dan vooraf in! Schud de hoeveelheid in een kom, zet de verpakking uit het zicht, terug in de kast en loop naar een plek waar je normaal eet. Is de plek waar je gebruikelijk eet nog te dichtbij de keuken?

Dan kun je ervoor kiezen om ergens anders te gaan eten, zoals op je slaapkamer. De kans is namelijk kleiner dat wanneer jij onder je dekentje, met je favoriete serie op je laptop op schoot, twee verdiepingen naar beneden loopt om nog een portie te nemen.

Gaat dit een aantal keer goed? Dan heb je het vertrouwen gewonnen bij dit specifieke voedingsmiddel en is het tijd om een ‘level’ omhoog te gaan in je lijstje. Dit kun je doorzetten tot je daadwerkelijk aangekomen bent bij de reep Milka.

Wat als het niet lukt om mijn triggerfoods onder controle te houden?

Het zal niet altijd een succesgarantie zijn. Heb je het meerdere keren geprobeerd maar lukt het je niet om die triggerfoods veilig te maken? Dan kun je ervoor kiezen om het overeten nog lastiger voor jezelf te maken. Zo zou je bijvoorbeeld met je partner kunnen afspreken dat jij een snicker in zijn of haar bijzijn neemt, vervolgens je tanden poetst en dan gaat slapen. Wanneer het je lukt om met behulp van sociale controle een triggerfood te eten creëer je ook een bepaalde mate van vertrouwen. Iedere kleine stap is er een.

Ga jezelf niet forceren vanuit het idee dat je alles zou moeten kunnen eten zonder een eetbui te krijgen. Het trainen van je wilskracht is zeker mogelijk, maar ik denk dat het voor niemand fijn is om constant maar te moeten vechten tegen het krijgen van weer een eetbui. Kun je bepaalde voedingsmiddelen dan toch gewoon vermijden? Dat kan, mits het er niet voor zorgt dat je vervolgens cravings krijgt naar dit specifieke voedingsmiddel.

Zelf ben ik bijvoorbeeld erg groot fan van Pinda M&M's. Echter weet ik dat ik ze niet in huis moet halen omdat ik het lastig vind daar portiecontrole mee te hanteren. Ik koop ze simpelweg niet, maar ik denk er ook niet heel de dag aan. Voor mij is het vermijden van M&M's een kleine 'opoffering' ten opzichte van de mentale struggle die het met oplevert wanneer ik het wel in de kast heb liggen.

De valkuil hierbij is wel dat je niet twintig verschillende voedingsmiddelen moet gaan vermijden. Het opleggen van overmatige restricties zou eetbuien ook uit kunnen lokken. Het is dus een heel persoonlijk proces waarin jij de keuzes moet maken op basis van je ervaringen. Maar hoe doe je dat?

Blijf reflecteren om te kijken hoe jij de controle kan behouden

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Wanneer jij je gedragingen, gedachtes en gevoelens op papier zet, krijg jij inzicht in je patronen. Hier kun je heel erg veel informatie uit halen en kun je de keuzes die jij wilt maken onderbouwen met de ervaringen die jij omtrent dit onderwerp in kaart hebt gebracht.

Ik wens je heel veel succes!

Mocht je vragen hebben omtrent dit onderwerp? Schroom niet om contact met ons op te nemen!

Over de schrijver
Ricky helpt jongvolwassenen naar een gezonde relatie met voeding, training en zichzelf door middel van zijn wetenschappelijke kennis een persoons-gerichte aanpak.
Reactie plaatsen